Poczekaj do jutra

Autor: Stanisław Jurek Iwaniszewski 
Tytuł: Poczekaj do jutra 
Ilość stron: 271 
Wydawnictwo: Novae Res
Rok wydania: 2012

Niezbyt często zdarza się, że sięgam po opowiadania. Nie wiem z czego to wynika. Może rzadko na nie trafiam. Ale wydaje mi się, że to zwykłe przyzwyczajenie. Łatwiej mi sięgnąć po książkę, niż po króciutkie opowiadanie. W tym drugim przypadku trudniej jest zżyć się w jakikolwiek sposób z bohaterami, czy też liczyć na lekturę prawdziwie głęboką. Nie oznacza to bynajmniej, że opowiadania są czymś płytkim. To raczej krótkie opowieści, które niosą jakiś przekaz, ale nie liczę na to, że zostanę zaskoczona.

Jednakże zaczęło się dosyć przyjemnie...

Poczekaj do jutra to debiut literacki pana Iwaniszewskiego. W książce znajdziemy trzy opowiadania, które szybko i krótko przedstawię.

Dobro powraca - Dla marynarza Bronka całym życiem jest morze. Szuka jednak stabilizacji, chce założyć rodzinę. Jest dobrym człowiekiem, szuka sposobu na pomoc biednym ludziom, którym niekoniecznie los sprzyja.
Kaśka - Robert stracił swoją żonę w wypadku. Jest całkowicie załamany. Ma dookoła siebie przyjaciół, którzy pomagają mu wyjść na prostą i przywrócić do normalnego funkcjonowania. Jego życie zmienia się dzięki dziewczynie, która ma dbać o jego mieszkanie, któremu brak kobiecej ręki.
Poczekaj do jutra - Antoni przestał radzić sobie z własnym życiem. Nie układa mu się z żoną. W dodatku jego firma jest na skraju upadku, ponieważ ciągle trafia na ludzi, którzy go wykorzystują. Postanawia rzucić wszystko i rozpocząć nowe życie. Życie bezdomnego.

Opowiadania czyta się niezwykle szybko. Mimo swojej prostoty wciągają czytelnika. Autor postawił na napełnienie odbiorców wiarą w lepsze jutro. I można uznać, że zadanie zostało wykonane. Każdy z bohaterów wydaje się być w trudnej sytuacji, gdzie nie widać rozwiązania, które potrafiłoby wyprowadzić te postaci na prostą. Wydawać by się mogło, że nie ma już dla nich ratunku. Ale autor pokazuje, że absolutnie każda historia może mieć dobre zakończenie. Pod tym względem nie można mieć mu nic do zarzutu, bo ileż jest takich książek, gdzie przepełnienie optymizmem jest odrobinę przesadzone? Nic nowego, a tym bardziej złego.

Styl pisania nie pozostawia wiele do życzenia. Opowiadania są prosto skonstruowane, bez większych ubarwień. Trzymamy się cały czas jednego i głównego wątku.

Pojawił się też niesmak. Warto byłoby skrócić książkę o trzy strony - a co za tym idzie - podarować sobie niektóre dialogi. Jeżeli już trzymamy się tego, co najważniejsze, to nie warto dokładać do książki rozmów bohaterów, które mają na celu zwykłą paplaninę o niczym konkretnym (no może to były jakieś konkrety, ale mało potrzebne).
Łatwy przykład: Rozmowa o związku bohaterów, o tym jak bardzo się kochają - jak najbardziej na miejscu. Ale rozmowa o tym, co kto myśli o depilacji... Zdecydowane nie. Takie momenty zacierają dosyć udany debiut literacki, którym jest ta książka.
Jednak czy warto zrezygnować do sięgnięcia po Poczekaj do jutra tylko ze względu na to?

Za możliwość przeczytania tej książki dziękuję Wydawnictwu Novae Res!